Deels sterk persoonlijk gekleurde ervaringen, deels minder geladen dagelijkse kanttekeningen bij de beleving van het menselijk bestaan. De uiteenlopende teksten van Stenen Tafels zijn geen geschreven selfies, maar bieden plaats voor verruiming en relativering van het individu - het individu dat niet het huidige, soms bijna aanbeden centrum van alle leven en sterven kan zijn.
Harry Dujardin werkte in de jaren zeventig eerst als kantoormedewerker en aansluitend als leraar Nederlands in het middelbaar onderwijs. Daarnaast schreef en schrijft hij.