De kern van het Handboek Arbeidstijdenwet wordt gevormd door de regeling van de arbeids- en rusttijden. Hierbij staan de normen voor de minimale rusttijd en de maximale arbeidstijd centraal.

Bij de normering voor de minimale rusttijd en de maximale arbeidstijd wordt onderscheid gemaakt tussen jeugdige werknemers en werknemers van 18 jaar of ouder. Vooral bij de invulling ervan en de afwijkingsmogelijkheden die mogelijk worden gemaakt, speelt het begrip ‘collectieve regeling’ een belangrijke rol. Denk daarbij aan onder meer de cao of de schriftelijke overeenstemming tussen de werkgever en de ondernemingsraad. In deze uitgave is allereerst ruime aandacht besteedt aan de totstandkoming en de handhaving van de wet. Vervolgens worden de in de Arbeidstijdenwet gegeven voorschriften artikelsgewijs toegelicht. Daarnaast zijn de afwijkingsmogelijkheden die het Arbeidstijdenbesluit mogelijk maken in de artikelsgewijze toelichting bij de verschillende onderdelen van de wet opgenomen. Hierdoor is alle informatie over een bepaald onderdeel van de arbeids- en rusttijdenonderwerpen bij elkaar te vinden. Zo is de regeling van de aanwezigheidsdienst, die in het Arbeidstijdenbesluit is neergelegd, te vinden bij de toelichting van de in de wet geregelde consignatie.