Gezondheidsschade door het werken met chemische stoffen en producten komt veelvuldig voor. Onder meer long- en luchtwegaandoening, beroepsastma, OPS en kanker zijn veelvoorkomende ziekten die door werkomstandigheden ontstaan.

Iedere werkgever moet controleren of het personeel niet de kans loopt om aan schadelijke stoffen blootgesteld te worden. Het inventariseren van stoffen die een gevaar zijn voor de gezondheid is daarom een verplicht onderdeel van de risico-inventarisatie en -evaluatie. Wanneer dergelijke stoffen worden aangetroffen, moeten aard, duur en mate van de blootstelling worden bepaald, zodat vastgesteld kan worden of er grenswaarden worden overschreden.
De werkgever moet bepalen aan welke concentratie van een gevaarlijke stof de werknemer blootgesteld mag worden, zonder dat dit zijn of haar gezondheid direct of op de lange duur schaadt. Deze zelf afgeleide concentraties worden de private grenswaarden genoemd. Hiermee wordt onderscheid gemaakt met een aantal grenswaarden dat door de overheid vastgesteld wordt: de publieke wettelijke grenswaarden.
In deze vernieuwde uitgave is een aantal lijsten met toelichting opgenomen: de publieke wettelijke grenswaarden, de grenswaarden van de EU, de Duitse wettelijke grenswaarden (TRGS 900), de Belgische wettelijke grenswaarden en de wettelijke Amerikaanse grenswaarden van de OSHA. Met deze lijsten ziet u welke normen voor blootstelling elders worden aangehouden. Ze kunnen een hulpmiddel zijn bij het bepalen van private grenswaarden binnen een bedrijf. Met een nieuwe tabel biologische monitoringswaarden is na mogelijke blootstelling aan chemische stoffen en monitoring van eventuele opname in het lichaam, te bepalen of er inwendige blootstelling heeft plaatsgevonden en grenswaarden zijn overschreden.