Hoe moet de term "voorwetenschap" worden geduid? Welke verplichtingen
gelden voor uitgevende instellingen om misbruik van voorwetenschap te
voorkomen? En welke instrumenten hebben nationale toezichthouders om
misbruik van voorwetenschap tegen te gaan? Deze uitgave maakt de lezer
wegwijs in het marktmisbruikregime zoals dit geldt sinds het in werking
treden van de Verordening Marktmisbruik, en is daarmee onmisbaar voor
zowel wetenschap als praktijk.

Om op deze en andere vragen een antwoord te geven hebben wetenschap en
praktijk een handboek nodig. De geheel herziene derde druk van het
Handboek Marktmisbruik voorziet in deze behoefte.

Het Handboek Marktmisbruik zet het marktmisbruikregime zoals dit sinds
het in werking treden van de Verordening Marktmisbruik geldt uiteen. Het
Handboek sluit aan bij de voorschriften die in de Verordening zijn
opgenomen, en is daarom onmisbaar voor alle partijen die worden
geconfronteerd met het leerstuk van marktmisbruik: beleggers, uitgevende
instellingen, toezichthouders en de wetenschap.

Op 3 juli 2016 is de Verordening Marktmisbruik in werking getreden. De
Verordening harmoniseert het Europeesrechtelijk kader voor
marktmisbruik, en doet handreikingen om marktmisbruik te herkennen, te
melden en te voorkomen. De Verordening besteedt natuurlijk aandacht aan
#klassieke# vormen van marktmisbruik zoals handel met voorwetenschap, en
marktmanipulatie, maar laat nieuwe voorschriften die bijvoorbeeld zien
op #gesloten perioden# en marktpeilingen niet onbesproken.

Naast verdergaande Europeanisering van het marktmisbruikregime heeft de
Verordening Marktmisbruik ook geleid tot nieuwe onduidelijkheden. Het
Handboek Marktmisbruik geeft een compleet overzicht van het geldende
marktmisbruikregime en draagt daardoor bij aan de verdere vorming van
het leerstuk in de wetenschap en de praktijk.