Papageno en Papagena, de vogelvanger en zijn vrouwtje uit Mozarts opera 'Die Zauberflöte' worden door de meeste regisseurs als potsierlijke types neergezet. Volgens Tjeu van den Berk vormen ze eigenlijk de dubbele hoeksteen van de opera.

In de afgelopen decennia is duidelijk geworden dat vrijmetselaar Mozart met 'Die Zauberflöte' een alchemistische allegorie schreef. Papageno en Papagena zijn in dit verhaal de mercuriale Tweeling, de kwikzilverige, androgyne Mercurius, die Tamino en Pamina begeleidt en 'koppelt' op hun tocht van duisternis naar licht. Van den Berk heeft al eerder een belangwekkende bijdrage geleverd aan de ontsluiering van deze opera in zijn boek 'Die Zauberflöte. Een alchemistische allegorie'. Dit keer gaat hij, met als achtergrond de gehele opera, specifiek in op beide 'vreemde vogels'. Hij verwerkt daarin nieuw onderzoeksmateriaal betreffende het libretto, de librettisten en de plaats van de vrijmetselarij in het Wenen van Mozart.

Dr. Tjeu van den Berk werkte aan de Katholieke Universiteiten te Amsterdam en Utrecht. Eerder verschenen 'Die Zauberflöte' (5e druk), 'Mystagogie' (5e druk), 'Het mysterie van de hersenstam' (5e druk), 'Het Numineuze' (2e druk), 'Op de bodem van de ziel', 'Eigenzinnig kunstzinnig' en 'In de ban van Jung'.