Matt Scaramelli is metamorfoseur: hij kan in alles veranderen wat het publiek van hem vraagt. Tot iemand hem op een avond opdraagt de gedaante van een vis aan te nemen. In ‘De doodroker’ staat Alfred Tibbats
op het punt zichzelf dood te roken en slaat hij geamuseerd de wedloop gade van de aandoeningen die hem naar het leven staan, nieuwsgierig welke zal winnen. In ‘Het delicate monster’ raakt een man na een kleine ingreep aan zijn verstandskiezen langzaam misvormd en wordt hij daar door zijn artsen om bewonderd: ze zien mismaaktheid in haar meest delicate vorm.

Vrijwel alle hoofdpersonen in Hoe Matt een dode vis werd staan aan de vooravond van een mentale of fysieke verandering die óf hun leven grondig verandert, óf tot hun dood leidt. Want hoe te leven als dwangmatig roker, als delicaat monster, als metamorfoseur met visangst?