Carry van Bruggen (1881-1932) legde als eerste zonder compromissen het vrouwelijk bewustzijn bloot en leverde het gevecht met haar eigen seksualiteit openhartig, vol innerlijke tegenspraak en deernis. Ze was geen feministe, al is haar werk een impliciete aanklacht tegen de achterstelling van de vrouw. Ieder isme wekte haar argwaan, met name het nationalisme, waarvan ze de gevaren als Jodin goed doorzag. Ze mengde zich in het publieke debat, ze was een geweldige columniste en haar romans en verhalen waren ongekend intens. In haar filosofische werk laat ze zien hoe gemeenschapszin en distinctiedrift elkaar bevechten en ze concludeert: er is geen ander zijn dan anders zijn. Maar het lukte haar niet met haar eigen gespletenheid in het reine te komen. Ze maakte op 51-jarige leeftijd een eind aan haar leven.

In Er is geen ander zijn dan anders zijn brengt Barber van de Pol Van Bruggens unieke persoonlijkheid tot leven en geeft ze haar een stem in de debatten en heikele kwesties van nu. Want er is altijd behoefte aan Carry van Bruggen.