'Hij zal een spannende speurtocht voortoveren en tegelijk verslag uitbrengen van iedere valkuil, grot, wegversperring, waakhond en landverschuiving op zijn weg. Hij zal een ideale entertainer zijn met een ideale dienstverlening. Hij zal over opgekropt liefdesverdriet schrijven en over ondergoed dat in weken niet is verschoond, over het verborgen eiland waar iedereen gelukkig is en over de wiegendood, hij zal terugkeren naar de baarmoeder, een ontstoken woning met druipende wanden en onbewoonbaar verklaard, en vooral zal hij een lange reis ondernemen, een grote lus door het continent, een reis met sublieme momenten en onooglijke strubbelingen, een reis met de zon mee waarbij hij commentaar zal leveren, een bespiegeling zoals het naar verdieping hunkerende publiek die graag leest, met de valse hunkering van een publiek dat zich vaag schuldig voelt over zijn eigen braafheid.'
De hoofdfiguur uit deze roman heet Tim, maar zijn echte naam is Hercules. 'Of op zijn minst zoiets.' Hij is geen mythologisch of historisch figuur, maar een moderne krachtpatser, steeds 'op zoek naar nieuwe uitdagingen', zoals dat tegenwoordig heet. Mythologie in plastic verpakking. 'Ik wil een veelvoud aan zinvolle wezens zijn, aan types naar wie vraag is en die worden bewierookt en in kranten afgebeeld,' zo verzucht hij. Het is zijn 'verachtelijk ik' dat hem steeds dwarsboomt en wil aanzetten tot zijn zelfvernietiging. Hercules is een dwarse en eigenzinnige roman, de allegorie van een antiheld, een litanie van moderne mislukkingen, en een nieuw hoogtepunt in het oeuvre van Gerrit Komrij.