Lucebert betekende een revolutie in de Nederlandse letteren. Hij was de meest vernieuwende dichter van zijn generatie en voegde onsterfelijke regels toe aan de Nederlandse poëzie. Voor een nieuwe generatie behoort hij tot de voorbeelden, getuige ook Ilja Leonard Pfeijffer, die een keuze maakte uit het werk van de door hem zo bewonderde dichter. In zijn inleiding gaat hij in op de betekenis van het werk, voor hemzelf en voor de lezer van nu: ‘Lucebert is een profeet die overdonderend balkt en orakelt en die met bloedende stem een boodschap verkondigt ten overstaan van de in verbijstering verzamelde volkeren en er kan geen moment aan worden getwijfeld dat deze boodschap van levensbelang is, ook al kunnen de onwetend en openmondig luisterenden haar niet bevatten. Zijn stem is onontkoombaar.’



‘Luceberts poëzie schiet als een reuzenboom omhoog in het meestal zo prutserige Nederlandse dichthofje. Zijn lover ruist van nieuwe, grootse, soms verschrikkelijke geheimen.’ – Hans Warren