‘Ik heb van mensen gehouden en zij hebben van mij gehouden,
ik heb veel gekregen en ik heb iets teruggegeven, ik heb gelezen,
gereisd, nagedacht en geschreven. Ik heb in contact gestaan met
de wereld en de bijzondere uitwisselingen ervaren tussen een
schrijver en zijn lezers. Maar in de eerste plaats ben ik op deze
prachtige planeet een bewust denkend wezen geweest, een denkend
dier, en dat alleen al was een enorm voorrecht en avontuur.’


In februari 2015 maakte Oliver Sacks, in een aangrijpend stuk in
The New York Times, bekend dat hij ongeneeslijk ziek was. Eind
augustus overleed hij in New York, 82 jaar oud.
Sinds het bericht van zijn ziekte werkte hij met grote gedrevenheid
verder aan de boeken die hij nog wilde afmaken. Intussen publiceerde
hij een reeks essays waarin hij probeerde grip te krijgen op
het verloop van zijn ziekte en de betekenis van zijn naderende
dood.


In Dankbaarheid zijn deze stukken bijeengebracht. Het is een boek
dat getuigt van een grote veerkracht en menselijkheid: het laat zien
hoe iemand die geconfronteerd wordt met het naderende einde
toch het leven kan vieren en dankbaar kan zijn.