In 1812 trekt Napoleon op naar Moskou, een veldtocht die een helletocht zou worden. Jean François Dumonceau is officier in la Grande Armée. Hij maakt deel uit van de Keizerlijke Garde, en verkeert in de nabijheid van Bonaparte. Als een van de weinigen overleeft hij de tocht. Aan het eind van zijn leven schrijft hij, in het Frans, zijn memoires. Die geven een huiveringwekkend beeld van een oorlog waarin honderdduizenden sneuvelen, maar ook schetsen ze zijn verbondenheid met Liesje, zijn paard, en zijn oppasser Jan. Willem Oosterbeek vertaalde Dumonceaus memoires en voorzag ze van historisch commentaar. Zo ontstaat een ooggetuigenverslag van een veldtocht die twee eeuwen later nog altijd tot de verbeelding spreekt.



‘In één zin: Naar Moskou! Naar Moskou! is een bijzonder indringend verslag van de dramatische campagne die het begin van het einde van het napoleontische tijdperk inluidde.’ Historiek

‘Je krijgt als lezer het gevoel dat je ooggetuige van de veldtocht bent.’ de Volkskrant

‘Dankzij Oosterbeeks commentaar krijg je een fascinerend beeld van wat er verder gebeurd is tijdens dat grote oostwaartse, tragische avontuur.’ NRC Handelsblad