Ooit werkten gepassioneerde wetenschappers uit vele landen voor het eerst samen om de grootte van ons zonnestelsel te bepalen. Ze wilden de geheimen van het heelal doorgronden en slaagden daarin, ook al lagen piraten, tegenslag en domme pech voortdurend op de loer.

In de achttiende eeuw wist men grofweg hoe ons zonnestelsel in elkaar zat, maar niet hoe groot het was. In 1761 en 1769 zou, voor het eerst en het laatst in honderd jaar, Venus tussen de zon en de aarde passeren, en dat maakte een meting mogelijk. Daartoe moest men vanaf zo veel mogelijk punten op aarde meten, op exact hetzelfde moment. Astronomen namen deze taak op zich. Hun verhalen worden hier verteld.

Eén van de hoofdrolspelers, naast onder meer Captain Cook en Catharina de Grote van Rusland, was Guillaume Le Gentil. Le Gentil vertrok in 1760 uit Frankrijk naar India om daar de eerste Venusovergang mee te maken. Maar zijn schepen werden aangevallen door zeerovers en bijna verwoest door een orkaan. Hij strandde op Mauritius en zeilde alsnog naar India, waar vijandige Engelsen hem beletten aan land te gaan. Hij besloot in de buurt te blijven en de overgang van 1769 af te wachten. Toen het zover was, was het zwaar bewolkt en waren de zon en Venus onzichtbaar...