In ‘De twaalf apostelen van de liefde’ van Monique Schwitter googlet een vrouw, ongeveer 40 jaar oud, moeder van twee jonge kinderen, haar eerste liefde en wat blijkt? Vier jaar eerder pleegde hij zelfmoord. Hoe kan zo’n bericht toch zo’n impact hebben? Het zet een uitvoerige reflectie op haar leven in gang, aan de hand van de mannen die er een rol van belang in hebben gespeeld.
Als in de chronologie van mannen haar echtgenoot aan de beurt is, is het gedaan met de introspectie en neemt het echte leven woest over, aangezien hij als gokverslaafde grote schulden heeft gemaakt. Vanaf dat moment wordt haar vertelkracht, haar schrijfvermogen, de motor om hun in puin liggende bestaan te kunnen hanteren. Een ongelooflijk gewaagde ingreep, pijnlijk intiem, maar daardoor een intense leeservaring als weinig andere.

‘Een superieure roman!’ – ‘Literarische Welt’