De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &
Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.
Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste
wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,
de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting
van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.
Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,
modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn
voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht
in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van
Politie & Wetenschap.
Vergrijzing binnen de politie is een actueel vraagstuk. In deze studie is daarom
gekeken naar de kenmerken van duurzame inzetbaarheid van oudere politiemedewerkers
en de mogelijkheden ter versterking daarvan. Vergrijzing wordt
op zichzelf niet als probleem neergezet, maar als een gegeven dat niet alleen
voor de politie geldt, maar ook als algemeen maatschappelijke uitdaging. Het
gaat niet om het vullen van het rooster met fte's, maar om de vraag welke inzet
nodig en mogelijk is voor de uitoefening van politietaken in een voortdurend
veranderende samenleving. Het onderzoek heeft zich niet alleen gericht
op de inzetbaarheid van de individuele medewerker, maar ook op factoren in
de relatie van de individuele oudere medewerker met leidinggevende, collega's
en organisatie.
Uit de studie blijkt dat een focus op fysieke beperkingen van oudere medewerkers
en daarmee samenhangend beleid te beperkt is. De soms nog heersende
stereotypen over ouderen zijn zelf verouderd en niet bruikbaar om duurzame
inzetbaarheid te versterken. Ook blijkt dat veel oudere medewerkers niet of
nauwelijks formele scholing genieten, maar er is wel sprake van belangrijke
informele leerruimte bij collega's onderling.
Duurzame inzetbaarheid gaat niet zozeer over loopbaanontwikkeling, maar
veel meer over de voortdurende ontwikkeling van vakmanschap. Helder wordt
dat de leidinggevende zelf zowel collega en lid van het team is als het gezicht
van de organisatie en organisatiebeleid. Dit vraagt om een andere invulling van
leiderschapsruimte. Cruciale factor voor inzetbaarheid blijkt de psychischemotionele
belastbaarheid te zijn, niet alleen van het individu, maar ook van
het team als geheel. Naast vakmanschap en leiderschap wordt met name ook
collegaschap belicht als een belangrijke factor voor versterking van duurzame
inzetbaarheid. Tegelijkertijd is het aan elke individuele medewerker zich te laten
zien en zelf ook verantwoordelijkheid en regie te nemen voor zijn inzetbaarheid.
De studie is daarmee ook voor de oudere medewerker zelf relevant.