Eline Helmer is 22 als ze naar de provinciestad Pskov verhuist en vol tegen de Russische realiteit op loopt. Maandenlang in het donker leven omdat het minder dan de helft van de dag licht is. Duizelig zijn tijdens het sporten omdat je lichaam protesteert tegen het enige dieet dat je je met je nieuwe salaris kunt veroorloven. Omringd door Russen die je zonder gemeenschappelijke taal niet écht kunt leren kennen.
(br/>
Vijf jaar later woont ze nog steeds in Rusland, spreekt ze de taal vloeiend en vraagt ze zich af: wat als iedereen in Nederland een praatje kon maken met de conciërge van de staatsuniversiteit van Pskov, die een sjaal voor mijn moeder heeft gehaakt? Kennis kon maken met de collega die wekelijks een plastic tas met groenten uit haar moestuin voor mijn deur zet? Of met de vriend die mijn bevroren banaan uren onder zijn jas droeg, zodat ik hem toch kon pellen?

In Een Rus als ik neemt Eline Helmer je mee naar het alledaagse Rusland. Aan de hand van dagboekaantekeningen en tientallen woordelijk opgeschreven gesprekken volg je haar van het Pskovse platteland naar het hart van Sint-Petersburg, van het onverwachte naar het volstrekt gewone, van een van hen naar een van ons.

Eline Helmer (1993) is antropoloog. Na een master in Russische en Oost-Europese studies aan de universiteit van Oxford promoveerde ze in 2021 aan de school voor Slavische en Oost-Europese studies van University College London. De afgelopen jaren woonde ze achtereenvolgens in Pskov en Sint-Petersburg, waar ze als docent op de universiteit werkte.