In de jaren zeventig werd in Taiwan traditioneel nog vooral het belang van familie benadrukt, maar Sanmao bood haar lezers een blik op een oneindig veel grotere wereld. Ze trok naar verre oorden die zelfs nu nog voor de meeste mensen onbekend gebied zijn. Sanmao woonde in Duitsland en in Spanje, trouwde vervolgens een Spaanse man met wie ze in de Westelijke Sahara ging wonen, te midden van de Bedoeïenenbevolking. Haar boeken zijn een intelligente mengelmoes van reisdocumentaire, memoir en fictie. In Berichten uit de Sahara schrijft ze over haar leven in de
woestijn met zowel Spanjaarden als met lokale bewoners, de Sahrawi. Berichten uit de Sahara is extra interessant omdat het een uniek perspectief biedt op de door Spanje gekoloniseerde Westelijke Sahara: Sanmao is niet Europees maar ook niet Afrikaans, blank noch zwart, en hoort daarmee niet tot de kolonisators, maar ook niet tot de gekoloniseerden.