Dit zijn de beroemde woorden uit Churchills zeven minuten durende inaugurele rede als minister-president van Groot-Brittannië op 13 mei 1940. Op zijn eerste dag als premier waren de Duitsers Nederland en België binnengevallen, hadden Polen en Tsjechoslowakije zich al overgegeven en zou de evacuatie van Britse soldaten uit Duinkerken over twee weken plaatsvinden. In de daaropvolgende twaalf maanden zou Hitler meedogenloze bombardementen uitvoeren, waarbij 45.000 Britten om het leven kwamen. Het was aan Churchill om zijn land bijeen te houden en president Franklin Roosevelt ervan te overtuigen dat GrootBrittannië een waardige bondgenoot was – en bereid was om tot het einde te vechten.

Bestsellerauteur Erik Larson laat in In het aanzicht van het kwaad in filmisch detail zien hoe Churchill het Britse volk ‘de kunst van het onverschrokken zijn’ heeft geleerd. Het verhaal toont Churchills politieke vakmanschap, maar ook intiem en persoonlijk drama.

Aan de hand van dagboeken, originele archiefdocumenten en recent geopenbaarde geheime inlichtingenrapporten biedt Larson een nieuwe blik op het donkerste jaar van Londen. De lezer krijgt een kijkje in het dagelijks leven van Churchill en zijn gezin en maakt kennis met zijn vrouw, Clementine; hun jongste dochter, Mary, die worstelt met de bescherming van haar ouders in oorlogstijd; hun zoon Randolph en zijn mooie, ongelukkige vrouw, Pamela; de illegale minnaar van Pamela, een zwierige Amerikaanse afgezant; en de adviseurs in Churchills ‘Secret Circle’, tot wie hij zich op de moeilijkste momenten wendt.

In het aanzicht van het kwaad neemt de lezer mee naar een tijd van echt leiderschap, toen Churchills welsprekendheid, moed en doorzettingsvermogen een land en een gezin met elkaar verbonden, ondanks de niet afl atende gruwelijkheden.