Na de Japanse aanval op Singapore evacueert Dicky Douw naar Batavia, waar het veilig zou zijn. Maar nee hoor. Ze wordt geïnterneerd in het Tjideng kamp in Batavia, met twee kleine kinderen. Al vanaf Singapore maakt ze aantekeningen en houdt dagboeken bij. Haar verhaal, deels in dagboekvorm, is met veel gevoel voor humor opgeschreven, maar ergernis en wanhoop nemen al snel de overhand. Hoe het was om met tienduizend vrouwen op een kluitje te wonen... Met zich misdragende én zich goedgedragende Japanners, Nederlanders en Indonesiërs. Ook de tijd na de bevrijding, op 24 augustus 1945, en de repatriatie via Australië komen aan bod.

www.groetenuittjideng.nl