In 1970 arriveert Abori vanuit Marokko in het zuiden van Nederland. In een klein dorp gaat hij aan het werk in een ijzer- en staalfabriek. Hij wil geld sparen om zijn jonge en bekoorlijke bruid, naar wie hij hevig verlangt, te kunnen laten overkomen. Aan haar schrijft hij regelmatig brieven over zijn nieuwe omgeving en over zijn beslommeringen en verlangens.

Zijn vrije tijd brengt hij door met het verkennen van dorp en omstreken; dit doet hij met fiets, Zündapp of lopend. In de nabije stad ontmoet hij een man, Ribius genaamd, die op een woonboot leeft. Deze gezette, door het leven getekende man heeft zich teruggetrokken en het verleden volledig achter zich gelaten. Tussen Abori en Ribius ontstaat een hechte vriendschap, die zich kenmerkt door lange gesprekken in de nacht doordeweeks en overdag in het weekend. Bij Ribius kan Abori zijn verlangen uiten en Ribius laat Abori meer van het nieuwe land zien.

Met De belevenissen van Abori en Ribius heeft Hafid Bouazza wederom een meesterwerk afgeleverd: een roman over gemis, verlangen en onpeilbaar verdriet.