Hij zat aan de drugs, had torenhoge schulden en werkte een tijd lang als vuilnisman. Maar Jermain de Rozario vond uiteindelijk troost en zingeving in de keuken. Twee jaar nadat hij zijn eigen restaurant opende, haalde hij een Michelinster binnen.

De jongen die zich lange tijd een loser voelde, staat plots vol in de schijnwerpers. Hoewel hij ogenschijnlijk in een wereld vol glitter en glamour terecht is gekomen, voelt hij dagelijks de immense druk om op topniveau te presteren.

In Lotus vertelt de chef niet alleen over zijn successen en zijn angsten; hij praat ook met smaak over het harde regime in de keuken, de meest vervelende gasten en de wijze waarop zijn gerechten tot stand komen. Ook is hij eerlijk en kritisch over zijn terugval. Hij grijpt weer naar de coke, als zijn vader onverwachts in de gevangenis terechtkomt.

,,Een lotus is een plant die wortelt in de modder en daarna uitgroeit tot een mooie bloem. Nou, ik heb heel veel modder gezien in m'n leven. Maar ik heb me er, linksom of rechtsom, altijd weten uit te vechten."