'Luchtballonnen boven de snelweg' is het verhaal over de buitenstaander Felix. Hij woont in z'n eentje in een huisje midden tussen de weilanden. Soms gaat hij naar de stad aan de andere kant van de rivier. Vol verwondering kijkt hij daar om zich heen. Hij zegt: "Hier wonen alleen maar grijze werkmuizen. Muizen die niet genieten. Muizen die elke dag weer in de tredmolen stappen. En dat voor een stuk kaas dat veel te groot voor ze is." De stadsbewoners zeggen: "Die Felix? Dat is een rare veldmuis die wegloopt voor zijn verantwoordelijkheden. Hij ligt de hele dag maar een beetje te dromen in z'n holletje. Pas als hij honger krijgt komt hij in beweging. Aan zo'n muis hebben we niets."

'Luchtballonnen boven de snelweg' is een boek over de gekte van de moderne tijd. Een boek dat de vraag aan de orde stelt wie nu eigenlijk de echte zonderling is: de veldmuis of de werkmuis. En: is er in een wereld vol werkmuizen nog wel plaats voor de veldmuis?
Het is een boek vol fantasie en humor, geschreven in een licht absurde stijl. Een boek over winkelwagens, luchtballonnen, windeieren, rinkelende olifantjes, plooirokjes, bonsaiboompjes, sanitairontwerpers, Toscaanse koorknapen, dagjesmensen, paardehaar, aardappelpuree, yoghurt en pasta. En een boek waarin de lezer meegesleurd wordt in een doldwaze autorit die eindigt op een besneeuwde bergtop ergens in de Alpen.

Maar het is ook een boek over vrijheid, verlossing, vriendschap en liefde. Een boek over warmte in een wereld die steeds kouder en killer wordt. Een boek voor iedereen die de moed heeft uit de tredmolen te stappen. Al was het maar om dit boek te lezen.

Er zijn mensen die vragen: is 'Luchtballonnen boven de snelweg' een boek over ballonvaren? Tegen deze mensen kunnen we zeggen: ja, het is een boek over ballonvaren, maar op een figuurlijke, overdrachtelijke manier. De hoofpersoon Felix zegt wel dat hij een luchtballonnenhandel drijft en zijn droom de productie van de zeppelin is, maar de luchtballonnen zijn in het boek vooral een metafoor voor relativering van de huidige jachtige wereld. Tijdens een ballonvaart neem je afstand van de drukte, kijk je neer op het gekrioel beneden je, en kom je tot rust. Daarnaast staat het ballonvaren voor het ongeplande, het niet beinvloedbare. De koers die de ballon zal varen en de plaats waar hij
zal landen hangen immers af van de windrichting, iets waar de mens geen invloed op heeft. Dit is een belangrijk thema van het boek, Felix laat zijn bestaan volledig leiden door het toeval. Iedere vorm van planning is hem vreemd, een verademing in de huidige overgeplande wereld. In het boek staan de luchtballonnen verder voor de fantasie, de hersenspinsels van Felix. Zijn verrassende kijk op het bestaan vormt de essentie van
het boek.