`Het begon een paar jaar geleden toen ik mijn eigen ideeën en een andere stijl begon te krijgen. In het begin werd er alleen op me neergekeken en om me gelachen. Daarna noemden ze me `vies varken of `smerige slons. In de afgelopen twee jaar kreeg ik elke dag in de bus naar school een klap in mijn nek, en ze sloegen me en gaven me zelfs kopstoten. Ze bedreigden me met: `we maken je dood, `we trekken je piercing los, `we breken je tanden. Alles wat er gebeurde (bijvoorbeeld vernielingen of graffiti) was altijd mijn schuld. Mijn vrienden en ik waren het `uitschot van de maatschappij. Ik was bang. Ik was bang om naar school te gaan en zelfs om naar buiten te gaan.
Ik voelde me machteloos omdat ik mezelf niet kon verdedigen. Als ik wat terug zei, wist ik dat ze allemaal achter me aan zouden komen. Het laatste wat me overkomen is, was een aanval drie weken geleden. Ik ben er nog niet van hersteld, en dit zal nog wel even duren. De ouders van de leerling hebben de laatste aanval gemeld en enige sociale steun gevonden. Ze eisen maatregelen om zulk `oneerlijk lijden te voorkomen.