De Cenakelkerk van de Heilig Landstichting is een onder -
deel van het 'Grootste Museum van Nederland', een project
van het Catharijneconvent om het religieuze erfgoed in
Nederland onder de aandacht te brengen. De Cenakelkerk is
een schatkamer: een on-Nederlands gebouw ontworpen
door de architect Jan Stuyt en binnen van top tot teen
versierd met mozaïeken en schilderingen. Alle af beeldingen
zijn op een of andere manier verbonden met het Cenakel,
de zaal van het Laatste Avondmaal. Dat levert een uniek
iconografisch programma op dat ook nog door één
kunstenaar, Piet Gerrits, is uitgevoerd.
De Cenakelkerk heeft vanaf het begin twee functies gehad:
parochiekerk en pelgrimskerk. Die twee functies hebben bij
alle verschillen iets fundamenteels gemeenschappelijk: de
visie op het leven als een weg. De verhalen die in de kerk
zijn afgebeeld en ook de kerk zelf kunnen voor die levenstocht
inspiratie leveren.
De verhalen die afgebeeld staan zijn 'gelaagde' verhalen:
verhalen over de beginperiode van de Kerk die ook beginselverhalen
zijn. In de koepel is de Heilige Geest afgebeeld en
in de teksten aan de basis van de koepel die als het ware de
sleutel vormen tot de grote schilderingen daaronder, wordt
telkens de werkzaamheid van de Geest genoemd.
Herwi Rikhof, emeritus hoogleraar systematische theologie
en als pastor verbonden aan de Cenakelkerk, kijkt met spirituele
en theologische ogen naar die verhalen en brengt de
gelaagdheid van die verhalen aan het licht, ook door de
interpretatie die de kunstenaar eraan gegeven heeft op te
nemen in een breder kader.Het boek is opgedragen aan Toon Rabou die van 1975
tot 2008 pastoor van deze kerk is geweest en die in 2016 is overleden.