In The Trail bekijkt Koen Fillet één object - een houten trap - vanuit verschillende gezichtspunten. De uitgebreide reeks bestaat uit zes kleine paneeltjes, zes doeken die vier keer zo groot zijn,
en één monumentaal werk van 275 bij 250 centimeter.
Wat heeft hem tot deze reeks aangezet? Mogelijk was hij aangetrokken tot dit 'objet trouvé', dat uit zijn achtertuin kan komen: een houten trap, zoals die voorkomt aan de dijken van het Scheldeland. (...)
Het is veelbetekenend dat een journalist/radiomaker zo ver weg gaat van context en kiest voor een doodgewoon object. Geen 'nieuws', weinig wereld. De schilder geeft gewicht aan een op zich onbetekenend detail: een witte, krakkemikkige trap. Hij kijkt weg van de waan van de dag. Hij stolt de tijd in de verf. Hij schildert zo lang tot het ding bezield wordt. Tot we verbluft kijken naar een oorverdovend stil tafereel, dat in de beste Morandi-traditie over verf gaat en tegelijk over veel meer dan verf: de ondoorgrondelijke buitenkant van dingen die geen krimp geven, hoe intens we ook blijven kijken. En onze verwondering daarover.
Zoals Oscar Wilde zei: "The true mystery of the world is the visible, not the invisible."
(Eric Rinckhout over The Trail)