Willem II, graaf van Holland (1227-1256) was in zijn tijd een vorst van internationale betekenis. Door de Duitse vorsten in 1247 tot Roomskoning gekozen, wist hij er in betrekkelijk korte tijd zijn gezag te vestigen. Hoogtepunt zou zijn kroning tot keizer in Rome door de paus zijn. Het is er niet van gekomen. Tijdens een expeditie tegen opstandige West-Friezen werd hij in 1256 gedood. Zijn lichaam werd op een geheime plaats in West-Friesland begraven. Zijn zoon, graaf Floris V, slaagde er in 1282 in de West-Friezen te onderwerpen en het lichaam van zijn vader in de abdij van Middelburg een eervolle begrafenis te geven.

Tijdens de Reformatie raakte de plaats waar Willem II begraven was in de vergetelheid. In 1817 werd echter in een nis van de Koorkerk, de voormalige abdijkerk, een skelet gevonden waarvan toen aangenomen werd dat het van Willem II was. Maar sindsdien is er een discussie ontstaan over de identiteit van het teruggevonden stoffelijk overschot. De voorgenomen restauratie van de tombe maakte het mogelijk het gebeente met moderne natuurwetenschappelijke methoden te onderzoeken. In dit boek wordt de strijd om West-Friesland, de zoektocht naar het gebeente en de resultaten van het natuurwetenschappelijk onderzoek beschreven.