Wie een roman van J.M. Coetzee leest, weet: deze personages zullen mij altijd bijblijven. Van David Lurie's innerlijke strijd in In ongenade tot de filosofische beschouwingen van Elizabeth Costello; als lezer begrijp je pijnlijk goed hun twijfels en beslissingen.

In Het goede verhaal gaan Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee en psychoanalytica Arabella Kurtz met elkaar in discussie over psychotherapie en de kunst van het vertellen. De therapeut en de schrijver hebben veel gemeen, zeker wat betreft hun interesse in de psyche van de mens. Daarnaast is de taal voor beiden het gereedschap om ervaringen en ontdekkingen mee te delen.

Kurtz is geïnteresseerd in de psychologische processen en ontwikkelingen in de personages van Coetzee - denk aan Michael K's geestelijke verzet tegen onderdrukking in Wereld en wandel van Michael K. Coetzee tracht zijn begrip van de psychotherapie te vergroten, om dit te kunnen toepassen in zijn werk.
Welke verhalen verzinnen we voor onszelf om ons verleden te herinneren? Kunnen we onze herinneringen aanpassen om een 'mooier' verhaal te vertellen, of moeten we Freud volgen en altijd blijven graven naar 'de diepste waarheid'? Het goede verhaal is een enerverende gedachtewisseling, niet alleen prikkelend voor lezers van Coetzee en therapeuten, maar ook voor hen die inzicht willen krijgen in de creatieve processen van de mens als auteur van zijn eigen geschiedenis.