In 2013 was de Roemeen Daniel Banulescu een van de dichters van het 44ste Poetry International Festival Rotterdam. Jan H. Mysjkin selecteerde en vertaalde nu een dwarsdoorsnede door de bundels ‘De dag waarop ik werd gepubliceerd’ (1987), ‘Ik zal je liefhebben tot het eind van het bed’ (1993), ‘De ballade van Daniel Banulescu’ (1997) en ‘Daniel, van het gebed’ (2002).

Daniel Banulescu: ‘Zoals de reddingsbrigade, redt poëzie levens. Poëzie kan het leven van de auteur of dat van de lezer redden. Poëzie is een remedie tegen wanhoop. Maar het is een menselijke remedie. Dus komt het meer voor dat ze niet redt dan wel. Poëzie kan ook een gezette, dronken badmeester zijn die zelf een redder nodig heeft om te overleven. Je moet geen idool van de poëzie maken. Poëzie is gewoon mijn beschonken lerares levitatie.’