Schwitters mag vandaag de dag vooral als beeldend kunstenaar te boek staan, zijn verzameld werk als schrijver telt niet minder dan vijf forse delen: een met poëzie, twee met creatief proza, een met toneelwerk en een met zijn kritische en polemische proza.

Nu waren de satire en de groteske net voor, tijdens en net na de Eerste Wereldoorlog zeer populair in Duitsland. Ze waren de genres bij uitstek om afkeer te uiten van de beroerde levensomstandigheden in een ontregelde werkelijkheid. Men kon de werkelijkheid kritisch tegemoet treden en de irrationaliteit ervan blootleggen. Dat was in Schwitters’ sprookjes niet anders.