Grensregio's hebben het moeilijk. De bevolking krimpt, de waarde van het vastgoed is dramatisch gedaald, er is sprake van leegstand, en het voorzieningenniveau verschraalt. En dat terwijl er allang geen fysieke controleposten meer zijn aan de landsgrenzen. Hoe kan dat? Welke grensbarrières frustreren de groei van grensregio's? Wat is daar aan te doen? En wat levert het slechten van grensbarrières de grensregio's in potentie op?
In 'Groeien aan de grens' roepen Gerard Marlet, Abdella Oumer, Roderik Ponds en Clemens van Woerkens een gevoel van urgentie op om nu echt werk te maken met het slechten van hardnekkige grensbarrières. Ze laten zien hoe groot de positieve effecten daarvan zouden kunnen zijn voor de bewoners en bedrijven in de Euregio.

'Groeien aan de grens' laat de enorme potentie zien van de Nederlandse grensregio's. Als bestaande barrières op het gebieden van arbeidsmarkt, onderwijs en fiscus worden geslecht, zou de kans op werk voor inwoners van grensregio's kunnen verviervoudigen. Ook kan de bevolking in de grensregio's dan fors toenemen. Grensregio's zijn dan niet langer krimpregio's, maar groeiregio's!