Ook in Limburg werden joden en Sinti tijdens de Tweede Wereldoorlog opgepakt en gedeporteerd naar Duitse concentratiekampen. Toch kon de helft van de circa 1500 Limburgse joden nog net op tijd onderduiken. Bovendien vonden hier nog een paar duizend joodse onderduikers van elders een veilige schuilplek. Zo ontstond de paradoxale situatie dat er aan het eind van de oorlog meer joden in Limburg aanwezig waren dan aan het begin. Van gemeente tot gemeente waren de verschillen groot, zowel wat betreft het aantal onderduikers als het aantal overlevende joden. Binnen Limburg bestonden hier en daar kleine gemeenschappen, in de mijnstreek van gereformeerde en in de Maasdorpen en Sevenum van katholieke signatuur, die meer dan andere gericht waren op hulp aan joden. Deze studie is een waardevolle bijdrage aan het debat over de achtergronden van regionale en nationale verschillen in de uitwerking van de Holocaust.