Hoewel de percentages iets variëren in de diverse onderzoeken staat vast dat zeven tot twaalf procent van de kinderen en jeugdigen psychosociale en/of psychiatrische problemen heeft, waarvan bij drie à vijf procent sprake is van ernstige problematiek. Deze problemen betreffen hun emoties, cognities, gedrag en/of relaties.
In de jeugdhulp en jeugd-GGZ, zoals deze vanaf 2015 is georganiseerd, wordt gestreefd - vanuit de gedachte: één kind, één regisseur, één plan - om noodzakelijke hulp zo dicht mogelijk bij huis (in de buurt, in de wijk) te laten plaatsvinden door als generalisten opgeleide hulpverleners. Toch zal, gezien hun complexe, samengestelde problematiek voor ongeveer een derde van de kinderen, jeugdigen en hun gezinnen meer nodig zijn.
Dit boek werkt uit wat aan een succesvolle behandeling in geval van samengestelde, complexe problematiek vooraf gaat. Hoe wordt de hulpvraag verduidelijkt, hoe te komen tot gedeelde diagnostische inzichten, hoe de gezamenlijke dialoog te voeren en gezamenlijk beslissingen te nemen, hoe van behandelingsplanning een proces te maken en dit weer te geven in een behandelingsplan.
George Westermann en Jac Maurer, de ontwikkelaars van het Dialoogmodel, en Fop Verheij, die meerdere boeken over behandelingsplanning schreef, combineren in dit boek hun gedeeld gedachtegoed. Het boek biedt antwoord op de vraag hoe in de jeugdhulp te adviseren en te plannen bij complexe, samengestelde problematiek van kind, jeugdige en gezin.