Al jarenlang wordt vanuit verschillende hoeken gevraagd om een wettelijke regeling voor het algemeen bewijsbeslag. Zoals door de Hoge Raad, die dit in 2013 in zijn arrest Molenbeek Invest/Begeer nog eens bij de wetgever onder de aandacht bracht.

Dit arrest is het startpunt van dit boek. Waar voorheen veel discussie bestond over de vraag of een bewijsbeslag in niet-IE-zaken mogelijk was, wordt de mogelijkheid van een bewijsbeslag in deze zaken sinds dit arrest niet meer betwist. De vormgeving van het algemeen bewijsbeslag is echter nog een onvoltooid proces. Nu vaststaat dat een bewijsbeslag mogelijk is in niet-IE-zaken, is de volgende vraag hoe dat precies dient te gebeuren. Daar gaat de auteur uitgebreid op in.

Het bewijsbeslag heeft een uniek karakter. Het kent problemen die niet door het bestaande recht kunnen worden ondervangen, zoals de (soms hoog oplopende) kosten voor een derde-beslagene en de grootschaligheid en kostbaarheid van beslagen op digitale bescheiden. Al deze zaken komen in dit boek aan de orde, alsmede een proeve van een wettelijke regeling die deze problemen zou kunnen ondervangen.

In dit boek behandelt Roos de Blécourt de regels die thans van toepassing zijn op het algemeen bewijsbeslag en hoe een bewijsbeslag in de praktijk in zijn werk gaat. Vervolgens beschrijft en analyseert zij de kritiek op het bestaande rechtskader van het algemeen bewijsbeslag. Na een uitstapje naar andere rechtsstelsels komt de auteur tot een nieuw rechtskader voor het algemeen bewijsbeslag.