Indien een burger als gevolg van een onrechtmatige overheidshandeling schade lijdt, moet hij zich dan wenden tot de burgerlijke rechter – zijnde de klassieke schadevergoedingsrechter – of tot de bestuursrechter vanwege de overheid als procespartij en schadeveroorzaker? Geschillen over schadevergoeding wegens onrechtmatige overheidsdaad raakten in het verleden als gevolg van een ingewikkelde rechtsmachtverdeling onnodig versnipperd over verschillende procedures en rechtsgangen. Hierdoor was de burger vaak genoodzaakt niet één maar twee procedures te doorlopen teneinde zijn schade vergoed te krijgen. Om die reden is dit uiterst complexe schadevergoedingsrecht in juli 2013 vervangen door een schadevergoedingsregeling in de Algemene wet bestuursrecht.

In dit boek onderzoekt mr. Valérie Beulen in hoeverre de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten daadwerkelijk een panacee biedt voor de competentieproblematiek tussen de bestuursrechter en de burgerlijke rechter in geval van schadevergoeding wegens onrechtmatige overheidsdaad. Aan de hand van de in het verleden heersende competentieproblematiek beziet zij in hoeverre de uit titel 8.4 Awb voortvloeiende rechtsmachtverdeling en de zelfstandige verzoekschriftprocedure hebben geleid tot processuele winst of juist tot (voortzetting van) processuele problematiek.

Middels onder andere een kritische analyse van de vakliteratuur alsmede een rechtsvergelijkende beschouwing wordt onderzocht of titel 8.4 Awb daadwerkelijk een effectief schadevergoedingssysteem heeft verwezenlijkt. Tenslotte bespreekt de auteur op welke wijze – mede in het licht van de bevordering van de emancipatie van het bestuursrechtelijk schadevergoedingsrecht – een ‘ideale’ schadevergoedingsregeling zou kunnen worden gerealiseerd.