Zowel in de bekende Posbankzaak (2017) als in de zaak Goedhart (2015) werd de ‘Mr Big’-methode toegepast. Hierbij wordt een verdachte, van wie het strafrechtelijk bewijs moeilijk is rond te krijgen, ertoe bewogen om deel te nemen aan een door de politie opgezette fictieve (criminele) organisatie. De organisatie biedt vervolgens de context waarbinnen de verdachte wordt aangemoedigd om een bekentenis af te leggen. De MRB-methode heeft als doel om een bekentenis veilig te stellen of een verdachte te kunnen uitsluiten. Deze omstreden undercovermethode is afkomstig uit Canada maar wordt nu ook toegepast in Nederland – iets wat naar verwachting in de toekomst veel vaker zal gebeuren.

In dit boek introduceert de auteur de Mr Big-methode zoals die in Canada wordt toegepast. Vervolgens komen relevante (rechts-)psychologische inzichten aan bod om zo de Nederlandse juridische situatie in kaart te brengen. Cruciaal is de vraag in hoeverre de inzet van de Mr Big-methode kan resulteren in valide bekentenissen.

Daarnaast behandelt de auteur ook andere opsporingsmethoden die raken aan de Mr Big-methode, zoals stelselmatige inwinning van informatie, infiltratie en pseudokoop en -dienstverlening. Van al deze methoden beschrijft de auteur het toepassingsbereik en de wettelijke grondslag. Tot slot beschrijft de auteur of het Nederlandse strafrecht lering kan trekken uit het Canadese juridische kader van Mr Big en de (rechts)psychologische inzichten.