Strafrechtspleging is van oudsher een rechtsgebied waar staten bij uitstek soeverein zijn. Ontwikkelingen op internationaal niveau hebben echter geleid tot strafbaarstelling van misdrijven die niet louter de nationale belangen schaden. In deze internationale misdrijven worden een aantal gedragingen strafbaar gesteld die absoluut ontoelaatbaar zijn. De zogenoemde core crimes betreffen oorlogsmisdrijven, misdrijven tegen de menselijkheid, genocide en het misdrijf agressie. De Nederlandse wetgever heeft ervoor gekozen deze core crimes te vervolgen op basis van de Wet Internationale Misdrijven, terwijl het internationaal strafrecht ook regels kent omtrent de vervolging van deze misdrijven. De vraag die dan rijst, is welk rechtsgebied leidend is bij vervolging en berechting van internationale misdrijven.

In dit boek spitst mr. T.L Simais deze vraag toe op één specifieke deelnemingsvorm: medeplichtigheid. Bij medeplichtigheid als buitengrens van strafbaar handelen is het van belang dat duidelijk is welk rechtsgebied leidend is om de aard, inhoud en reikwijdte van deze deelnemingsvorm en daarmee de strafrechtelijke aansprakelijkheid te bepalen. De auteur beschrijft hoe de Nederlandse benadering van medeplichtigheid in het kader van internationale misdrijven zich verhoudt tot het internationaalstrafrechtelijke benadering van de deelnemingsvorm aiding and abetting. Daarvoor zet de auteur beide deelnemingsvormen uiteen, waarna deze met elkaar worden vergeleken. Vervolgens beantwoordt zij de vragen ‘welk recht moet prevaleren’ en ‘welk recht zou moeten prevaleren’, om af te sluiten met een aantal conclusies en een aanbeveling.