De 29-jarige Aurelia Brouwers onderging op 26 januari 2018 euthanasie om een einde te maken haar zwaar psychisch lijden. Hieraan ging een proces van acht jaar vooraf. Aurelia overleed waardig. Met een lach om haar mond.

Op haar vijftiende was Aurelia een vrolijke puber. Maar door een ontspoorde gezinssituatie en het overlijden van een vriendin raakte ze volledig met zichzelf in de knoop. Op een dag kon ze de pijn in haar hoofd niet meer aan. Ze pakte een scheermesje en beschadigde zichzelf.

Hoe vaak en hoe hard iedereen ook riep dat ze ermee moest ophouden zich te beschadigen, Aurelia ging ermee door. Ze bezocht verschillende psychiaters die allemaal een eigen diagnose stelden Uiteindelijk wordt Aurelia, na een zelfmoordpoging, opgenomen in zowel een open als in een gesloten inrichting. Daar weet ze voor langere tijd, stapje voor stapje, haar grote schaamte te overwinnen.

In een vlotte en aansprekende stijl vertelde Aurelia Brouwers haar levensverhaal. Ze beschreef haar ondragelijke geestelijke onrust en pijn. Ook beschreef ze het zelfbeschadigingsproces en haar leven in de inrichtingen. Ondanks de heftigheid van haar verhaal beschikte Aurelia over een grote dosis zelfspot en humor.

Aurelia wilde het taboe rond euthanasie in de psychiatrie doorbreken. Vlak voor het dood sprak ze met Volkskrantjournalist Margreet Vermeulen. Het artikel In mijn hoofd zit een monster dat steekt met honderd messen is als bijlage in dit boek opgenomen.

Aurelia Brouwers (1988 - 2018) studeerde aan de Saxion Hogescholen in Deventer en hield jarenlang een veelgelezen blog bij. Ze was als ervaringsdeskundige verbonden aan de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging en gaf presentaties en voorlichting aan studenten en hulpverleners. Over Aurelia's laatste levensdagen maakte Sander Paulus (RTL) een ontroerende documentaire.