De poëtische kracht van de installaties, objecten en foto’s van Klaus Baumgärtner zit hem niet in de titels (op een enkele uitzondering na is zijn werk ongetiteld) of in het grootse gebaar. De kracht van het tijdloze oeuvre van Baumgärtner schuilt in het verbijzonderen van fragmenten uit zowel de natuur als van gebruiksvoorwerpen tot subtiele installaties. Hij koestert de kleine, intieme details van takken, stukken hout of metaal. Hij kneedt verschillende fragmenten op nauwgezette en liefdevolle wijze samen tot een poëtisch geheel. 



Liefhebbers van zijn werk herkennen zijn fijnzinnige sculpturen en collages op honderd meter afstand. Al jaren langt maakt hij installaties van natuurlijke objecten. De bestanddelen kunnen takjes zijn, draadjes, maar ook gevonden voorwerpen als stukken hout en metaal. Hij koestert elk materiaal dat hij onder handen krijgt. Hij verbuigt het, monteert, last en knipt, schuurt en zaagt.

Materie krijgt bij Baumgärtner extra betekenis, buiten het oorspronkelijke of toevallige om. Op het oog simpele vormen kunnen wel degelijk complexe emoties oproepen.