Als kort essay gaat het schetsmatig in op wat het fenomeen ‘trage zorg’ inhoudt. Niet alleen de betekenis van zorg, maar ook wat traag filosoferen in de zorg vermag en welke vorm in dit kader het professioneel handelen van zorgverleners zou kunnen krijgen, worden behandeld. Enige pijnpunten van het handelen van zorgontvangers en zorgverleners in hun zorgrelatie komen aan de orde, alsook de betekenis en werking van het trage handelen in de zorg. Trage zorg gaat verder waar trage psychoanalyse ophoudt. De filosofische praktijkvoering, zo komt in dit essay aan de orde, kan zorgprofessionals bijstaan in het omgaan met psychische problematiek van zorgontvangers. Het essay bouwt deels voort op de eerder verschenen essays omtrent trage psychoanalyse en kan in aansluiting hierop beschouwd worden.

Leni Tas studeerde Humanistiek aan de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht en publiceerde eerder twee filosofische gedichtenbundels omtrent het fenomeen traagheid en daarnaast de twee korte essays “Trage Psychoanalyse in Filosofische Praktijkvoering” en “Trage Psychoanalyse in Filosofische Praktijkvoering 2”. Zie voor meer informatie: www.lenitas.nl.