Ingeland is een natie als geen ander. Welvarend, opkomend, en het staat aan de bakermat van de industriële revolutie. Ingeland kent vele provincies, ook vele kleine gehuchten, en Glancebury is daar één van. Een nietszeggend plaatsje, met ietwat onwetende bewoners, die maar weinig besef hebben van de grootse ontwikkelingen die om hen heen staan te gebeuren. Marcus is echter uit ander hout gesneden. Ook hij is een Glanceburie, echter één met een visie, gekoesterde dromen, en met het idee de wereld ooit naar zijn eigen hand te zetten. Zijn ouders wuiven dit alles lachend weg. Hij is een simpele boerenzoon, zal dit waarschijnlijk ook altijd wel blijven – hij is immers voorbestemd de boerderij over te nemen – en nog vóór hij zijn vleugels kan uitspreiden, is zijn leventje eigenlijk al zo goed en wel voor hem bepaald. Toch loopt het leven soms anders. Jeugdige bravoure is soms moeilijk te beteugelen, hartenkreten reiken soms verder dan men kan doen vermoeden, en soms ligt er een grootsheid verborgen in de kleinere dingen des levens…