Twee zwervers, Vladimir en Estragon, wachten ergens op een landweg naast een boom op iemand, of iets, met de naam Godot. Zo begint het belangrijkste en invloedrijkste toneelstuk van de afgelopen zeventig jaar. Het eind van de jaren veertig van de twintigste eeuw was in het leven van de Iers-Franse schrijver Samuel Beckett een bijzonder vruchtbare periode: niet alleen voltooide hij drie romans die als het hoogtepunt van
zijn prozawerk worden beschouwd, hij schreef ook het toneelstuk dat tot op de dag van vandaag wordt opgevoerd: Wachten op Godot.