In deze nieuw uitgekomen bundel heeft Chris Rockan vier onderwerpen die hij in serie beschrijft.
De Stad is een reeks gedichten waarin hij met innerlijke ogen naar het gewoel van de mensen in een stad kijkt. Ogen die nu eens scherp observerend zijn, dan weer abstract en neigend naar het surrealisme. Maar steeds met een sterk gedetailleerd observatie vermogen.
In het kort is deze serie te typeren als de nachtmerrie van een leven dat de stad heeft te bieden.
Ook in zijn volgende serie gedichten: vervreemding, observatie en zee, zand en duinen, observeert hij de dingen om zich heen met een veelzijdigheid in uitdrukkings- vermogen die hij tot in de perfectie weet op te voeren.
In een eendeels bijna prozaïsch taalgebruik en vervolgens met zijn bekende lyriek weet hij zijn visie naar een nu eens neo-realistische vervreemding op te tillen, om dan weer plotseling naar een ontroerend verinnerlijkte poëzie af te dalen.
Ook nu weer een aanrader voor ieder die wil genieten van Chris Rockan's poëtische belevenissen.