Britta Nijhuis loopt met open ogen door het leven en kan de pijn en de wanhoop van het leed en lief van mensen duidelijk en levend in een gedicht naar buiten brengen.
Soms is zij te eerlijk, komen haar gedichten hard aan. Confronterend zijn, haar lezers het gevoel geven alsof het gedicht speciaal voor hen is geschreven, proberen ogen te openen, dat is haar doel. Vandaar de naam van deze bundel.

Haar eigen woorden:
â Echt leed bestaat en is soms uitzonderlijk wreed. Maar ook kleinere gebeurtenissen, die net zo ingrijpend voelen, brengen mensen soms erg dicht bij de afgrond.
De dood lijkt dan de enige optie. Verdriet, onbegrip en eenzaamheid zorgen ervoor dat iemand zich afzet en verkeerde dingen doet.
Krassen, zelfmoord, verslavingen en eetstoornissen, zijn niet zomaar woorden, maar hulpkreten. Daden zoals pesten, mishandeling, incest en verwaarlozing zijn daar vaak de oorzaak van.
Met deze bundel wil ik begrip kweken en wil er erg graag op wijzen, dat het ook anders kan. Met een beetje medeleven, liefde en aandacht, soms een harde preek, zijn veel mensen te redden. Vaak weten zij niet eens dat ze gelukkig kunnen worden.⠝