Ook deze bundel gedichten van Chris Rockan is opnieuw een verrassing.
Doordat deze bundel in zeven deeltjes is ingedeeld, leest het gemakkelijk. Tegelijk is zijn stijl eenvoudiger geworden, directer en zijn z'n gevarieerde thema's meer op elkaar afgestemd.
Ondanks dat is zijn taalgebruik nog steeds figuratief en tot het uiterste doorgevoerd.
Ook in dit boekwerk is hij observerend naar de mensen om zich heen.
Om zijn onderwerpen een eigen identiteit te geven heeft hij over het algemeen een sterk visueel taalgebruik. dat niettemin duidelijk poëtisch is gebleven.
Gedichten zijn het die niet alleen vertellen wat men hoort en ziet, kortom alles wat door de zintuigen wordt waargenomen maar vooral worden de emoties en gevoelens vertolkt die zo vaak worden omschreven als 'niet onder woorden te brengen.'
Zijn gedichten spreken naar twee kanten. Nu eens sterk cerebraal, dan weer emotioneel, lyrisch maar overal aanspreekbaar voor de moderne mens.
De eenvoudig schijnende poëzie van Chris Rockan is niet simpel te typeren. De veelvormigheid van het dagelijks leven leveren hem de mogelijkheden waarmee hij dit perfect kan verwoorden.
Ook dit is opnieuw een bundel die het lezen meer dan waard is.