Joke Frima (Den Haag, 1952) kreeg van 1976 tot 1985 een klassieke tekenopleiding in Florence, gericht op het exact leren tekenen van het menselijk model.

De natuur is het uitgangspunt van de visuele waarnemingen van Joke Frima, waarbij goed kijken en analyseren belangrijk zijn. Vooral de rijke, onuitputtelijke plantenwereld, flora, inspireert haar tot het maken van haar schilderijen. In de zich opeenvolgende seizoenen vindt zij telkens verschillende verschijningsvormen waardoor zij de onderwerpen die zij schildert steeds weer als nieuw ervaart.

Bij de retrospectieve tentoonstelling verschijnt een publicatie als deel 20 in de serie 'Monografieën van het Drents Museum over hedendaagse kunstenaars' bij WBOOKS.