Vier oude mannen in een verzorgingshuis. Twaalf verhalen, verweven in een roman.

Zingeving. Je leven zin geven binnen de sleur van het tehuis, daar gaat het om. Het zijn maar eenvoudige ambachtslieden, die vier hoofdpersonages; mannen die jongens zijn gebleven. Ze vertellen elkaar de intiemste ervaringen uit hun jonge jaren. Het is een kroniek van “waarheidsgetrouwe” belevenissen binnen het hoofdverhaal. Er groeit een emotionele band, een gemeenschappelijke identiteit. In de conversaties tussenin wordt de menselijke vergankelijkheid inzichtelijk gemaakt, met een ironische ondertoon.

Als tenslotte ook het uurglas van hoofdpersoon Stanley bijna leeg is, verschijnt, als in een fantoom, de vrouw uit zijn eigen verhaal! Ze komt voor hém, de notulist, de schrijver van dit boek. Zijn erotisch getinte verhaal wordt een gepassioneerd avontuur.

Tijdens zijn werkzame leven in het bouwbedrijf, heeft Verwey (1942) een flink aantal jaren in Zuidelijk Afrika doorgebracht. Zijn eerder verschenen romans spelen zich dan ook daar af.