Wat bedoelen we eigenlijk met Auschwitz? Wat betekent in de omgeving
van Oświęcim? Wie zijn er eigenlijk bevrijd op 27 januari 1945? Hoe
konden ouders die hun kinderen verloren ooit bevrijding voelen?
Van de meer dan twintig dochters uit dit boek hebben alleen Adèle,
Fia en Greet de bevrijding van Auschwitz meegemaakt. Adèle en Greet
waren zo verzwakt dat zij niet lang daarna alsnog bezweken. Wat rest
zijn sporen. Bijvoorbeeld een in Auschwitz geschreven briefkaart. Het
ontroerende laatste levensteken van een jonge vrouw.
Dit boek laat fragmenten zien van het gebroken leven van telkens twee
dochters. Het échte verhaal van de mensen die in de omgeving van
Oświęcim zijn omgekomen, is nauwelijks te bevatten.
Ron van Hasselt probeert iets van het onvoorstelbare zichtbaar te
maken. Wat gebeurde er met zijn nichtjes? Wat gebeurde er met al
die mensen die naar het Oosten werden gedeporteerd? Hij wil net iets
preciezer omschrijven wat er met de vage plaatsbepaling de omgeving
van Oświęcim wordt bedoeld. ‘Dat is mijn manier – en voor mij de enige
manier – om dit alles letterlijk en figuurlijk een plaats te geven.’
‘Vertel het de wereld’ riep een slachtoffer net voor haar executie. Dit boek
probeert precies dát te doen: gehoor geven aan die oproep. Het verhaal
moet verteld worden, al was het maar om daarmee haar laatste wens in
te lossen.