Op 23 juli 1896 overleed de 27-jarige succesvolle, Welshe topwielrenner Arthur Vincent Linton. Algemeen wordt aangenomen dat Linton overleed aan een dodelijke dosis doping. Volgens velen is de Welshman zelfs de eerste dopingdode in de moderne sportgeschiedenis. Die doping zou hem tijdens de loodzware, bijna 600 kilometer lange, monsterklassieker van Bordeaux naar Parijs door zijn coach James Edward Warburton zijn toegediend in een geheimzinnige, kleine, zwarte bidon. Auteur Bram Brouwer schrijft bevlogen over deze race, maar ook over Arthurs 24-uurskampioenschappen, zijn baanwedstrijden en de spectaculaire show met cowboy Buffalo Bill in het Velodrome de la Seine.
Zowel binnen als buiten de wetenschap wordt Lintons vermeende dopingdood (hij stierf namelijk aan de gevolgen van tyfus) gebruikt om de risico’s van doping te illustreren. Zijn dood werd zelfs een belangrijke pijler onder de fundering van het World Anti-Doping Agency (WADA) en daarmee van het huidige antidopingbeleid. Brouwer laat in het tweede deel van Arthur Linton zien hoe – al dan niet bewust – de misvattingen en verzinsels in de Lintoncasus ontstonden. Hij toont aan dat in de propagandamachine van de ‘war on doping’ die volgde op Lintons dood, ook de waarheid sneuvelde.

Bert Wagendorp, columnist de Volkskrant, hoofdredacteur De Muur, over dit boek. Veel sportboeken gaan over sport. Maar soms gaat een sportboek over veel meer, en dan wordt het interessant. Dit boek ís zo’n boek. Het dompelt je onder in het verleden, neemt je mee naar het heden en trekt lijnen naar de toekomst. Bram Brouwer schreef een fenomenaal boek, voor iedereen die verder wil kijken dan de simpele wedstrijd.