Je bent dominee, geeft jarenlang cursussen rouwverwerking en krijgt opeens te horen dat je kanker met uitzaaiingen hebt.
Het overkwam Wouter Schraven (1962), dominee. Zijn wekelijkse blogs veranderden van inhoud, maar bleven levensecht.
Troostend en getroost schrijft hij in vierentwintig overdenkingen over zijn leven in de schaduw van de dood, waarin hij ervaart dat schaduw niet kan ontstaan zonder licht.

Als Wouter Schraven ooit dienaar van het Woord was, dan zeker in dit boekje. Dapper, kwetsbaar, heen en weer geslingerd tussen twijfel en geloof - maar altijd oprecht en wijs. Wat een eerlijk en (ondanks alles) heerlijk, gaaf boek!
André F. Troost, schrijver en emeritus predikant te Ermelo

Ik las hoe de gewone dingen in het leven van een ‘patiënt’ ineens een andere betekenis krijgen, Het zette mij aan het denken. Dit boek is een aanrader voor iedereen die te maken heeft met vragen rondom leven, kanker en geloven. En wie is dat niet? Gerlinda Noordam - van Os, oncologieverpleegkundige