In dit boek staan we stil bij de onder¬gang van Hitler en zijn Derde Rijk. Het duizendjarige Rijk had maar kort bestaan. In die tijd bracht het dood en chaos. Desondanks bereikte Hitler bijna twee van zijn hoofddoelen: de verovering van ‘Lebensraum’ was vlak voor Moskou gestrand, en de vernietiging van de Europese joden was als topprioriteit grotendeels uitgevoerd.
Europa bleef geruïneerd en vol chaos achter. Hitler onttrok zich door zelfmoord aan zijn verantwoordelijkheden. Vanuit zijn eigen visie was dit verdedigbaar. In zijn visie op de rassentheorie was Duitsland door z’n nederlaag niet langer ‘levensvatbaar’ en verdiende het de ondergang. Hij gebruikte in zijn politieke testament al zijn obscure stokpaardjes nog een keer, om vervolgens de hand aan zichzelf te slaan.