In deze monografie behandelt de auteur de rechtsfiguur zaaksvervanging in de vele verschillende contexten waarin zij in het Burgerlijk Wetboek voorkomt. Hij neemt als uitgangspunt dat de wetgever deze rechtsfiguur niet systematisch heeft doordacht en dat de doctrine daarom voorzichtig dient te zijn met het formuleren van algemene voor alle vormen van zaaksvervanging geldende regels. Schijnbaar moeiteloos behandelt de auteur de verschillende wettelijke gevallen van zaaksvervanging bij onder meer de huwelijksgemeenschap, de gemeenschap van titel 3.7, het vruchtgebruik, de fideicommissaire erfstelling, pand en hypotheek, (testamentair) bewinden fusie en splitsing van rechtspersonen. Meestal zijn bij ieder geval verschillende zaaksvervangingsregels te onderscheiden. Waar dat nuttig is, past de auteur interne rechtsvergelijking toe en ziet hij onder ogen in hoeverre overeenkomstige toepassing van een bepaalde zaaksvervangingsregel of de daaraan gestelde voorwaarden op een ander geval aanvaardbaar is.
Hij behandelt ook (vermeende) buitenwettelijke gevallen van zaaksvervanging, zoals omzetting van rechtspersonen, de certificering van aandelen en de vereffening en executele van een nalatenschap met één erfgenaam.
Bijzondere aandacht wordt besteed aan de gevallen waarin het substituut een registergoed is en de zaaksvervanging niet uit de openbare registers kenbaar is en aan de bescherming van een derde te goeder trouw die in verband daarmee aan de orde kan zijn. Het betoog wordt voortdurend verhelderd aan de hand van voor de praktijk zeer relevante casusposities die al dan niet aan rechtspraak zijn ontleend.